Prolog

Czytałam książkę w fotelu, kiedy znów usłyszałam jak dzieci się kłócą. Spokojnie odłożyłam książkę i zawołałam do siebie swoje pociechy, które lada chwila miały wkroczyć w dorosłe życie.

- Ile razy wam mówiłam byście nie wrzeszczeli na siebie? Macie tylko siebie i powinniście żyć ze sobą w zgodzie. – powiedziałam spokojnie i usiadłam naprzeciwko dzieci.

- Nie moja wina, że ta zołza znowu bierze sobie moje ciuchy! – wrzasnął Lukas, który spojrzał na swoją siostrę bliźniaczkę.

- Ja ci zaraz sam zołzę, ośle patentowany – spojrzała na niego groźnie i założyła ręce na wysokości klatki piersiowej. Co ja się z nimi mam.

- Nie odzywajcie się tak do siebie. Nie tak was wychowałam. – westchnęłam ciężko.

- Kiedy opowiesz nam o tacie? Chyba jesteśmy wystarczająco dorośli by wysłuchać tej magicznej dla ciebie historii – zaczęła Camilla, a Lucas jej zawtórował.

Chyba mają rację. Już czas najwyższy by wysłuchali opowieści, którą od lat układałam sobie w głowie i punktami zapisywałam w starym zeszycie.

Chciałam by o tobie pamiętali, chociaż ty nie masz zielonego pojęcia o ich istnieniu.

Muszą wiedzieć, że kiedyś żył taki Gregor Schlierenzauer i kochał mnie na zabój, i to ze wzajemnością, a potem odszedł bez słowa, a wszelki słuch po nim zaginął. Bił rekordy o jakich niektórym się nawet nie śniło.

- No to siadajcie wygodnie i słuchajcie uważnie, bo to będzie długa historia.

_________
prolog jak prolog, króciutki. To opowiadanie będzie liczyć jeszcze 7 rozdziałów i o dziwo nie dodam tu epilogu :)
A potem II seria! Chociaż nie wiem czy z tym to akurat był dobry pomysł...
Same ocenicie :)A tymczasem, lecimy z tą I serią. 
Mam nadzieję, że Wam się ono spodoba! Zapraszam do zapoznania się z  zakładką "Słowem wstępu"
Pozdrawiam :*